Świat roślinny. Dzieło poświęcone (...)

We "Wstępie" autor przywołuje licznych podróżników-naturalistów - m.in. Coocka, Bougainville'a i Dumonta d'Urville'a - aby w odniesioniu do ich osiągnięć zarysować własny projekt - przedstawienie imaginacyjnej podróży botanicznej po wszystkich kontynentach. W kolejnych VI księgach Muller pieczołowicie opisuje florę i faunę obu Ameryk, Afryki, Oceanii, Europy i krajów biegunowych, ilustrując wywód znakomitymi rycinami w drzeworycie. W efekcie powstaje praca nawiązująca pod względem ilustracyjnym do tradycji "podróżny malowniczych" [voyage pittoresque], tak popularnych w Oświeceniu i pierwszym dwudziestoleciu XIX w. Pod względem opisowym przekracza ona jednak znacznie sentymentalno-krajoznawczy styl "albumów malowniczych", dając w pełni naukowy obraz systematyki i - używając współczesnej terminologii - ekologii roślin. Materiał ilustracyjny zawiera z jednej strony stylizowane sceny rodzajowe z udziałem ludzi, zwierząt i zabytków, z drugiej zobiektywizowane i wycyzelowane wizerunki pojednczych roślin z uwzględnieniem wszystkich cech charakterystycznych. W efekcie otrzymujemy - zgodnie z zapewnieniem utora - "artystycznie zaokrąglony obraz roślinności" w dziele, które programowo ma unikać "jałowych ścieżek systemizującej geografii botanicznej, której możnaby zarzucić, że w ciasnych kratkach schematycznych zamyka ziemię z jej organizmami, przezco staje sie nienaturalną".